زیارت روی قله‌های البرز

در دهی به نام امامزاده داود (ع) و بر فراز قلل مرتفع و سر به آسمان كشیده كوه‌های جنوب غربی توچال یكی از بقعه‌های مشهور تهران به نام بقعه متبركه حضرت امامزاده داود (ع) ملقب به شرف‌الدین قرار گرفته است. امامزاده ای که باید آن را در فاصله 28 كیلومتری تهران ببینید که دسترسی به آن از طریق جاده آسفالته كن سولقان، 15 كیلومتری شمال فرحزاد و نزدیك به روستای گیكا، امکانپذیر است.

زیارت روی قله‌های البرز

در دهی به نام امامزاده داود (ع) و بر فراز قلل مرتفع و سر به آسمان كشیده كوه‌های جنوب غربی توچال یكی از بقعه‌های مشهور تهران به نام بقعه متبركه حضرت امامزاده داود (ع) ملقب به شرف‌الدین قرار گرفته است. امامزاده ای که باید آن را در فاصله 28 كیلومتری تهران ببینید که دسترسی به آن از طریق جاده آسفالته كن سولقان، 15 كیلومتری شمال فرحزاد و نزدیك به روستای گیكا، امکانپذیر است.

کتاب‌های تاریخی را که ورق بزنید، می‌بینید که نسب شریف امامزاده داود (ع) با 10 واسطه به امام حسن مجتبی (ع) می‌رسد و گفته می‌شود که ایشان به همراه بستگانش در همراهی امام هشتم شیعیان به ایران آمده و کشته شدند.

در گذشته بقعه امامزاده داود (ع) عبارت از ساختمان‌های سنگی مشتمل بر صحن و طاقنماهایی كم عمق در اطراف بود كه حرم و ایوان‌های كوچك هم در سمت جنوب قرار داشت و گنبد آن از شیروانی سبز رنگ ساخته شده بود و بقیه پوشش بنا را با كاهگل پوشانیده بودند.

بنای اصلی بقعه به قبل از دوران صفویه تخمین زده می‌شود. در دهه‌های قبل، به تدریج طاقنماهای سنگی اطراف صحن به اتاق‌های یك طبقه با نمای آجر و پوشش شیروانی تبدیل شده و در طرفین دره و قسمت شمالی بقعه نیز حیاط‌ها، اتاق‌ها و بناهای مورد نیاز زائران افزوده شده است.

بنای فعلی امامزاده داود (ع) كه شامل حرم 8 ضلعی به طول شرقی و غربی 6 متر و عرض تقریبی 5 متر و سرداب زیر آن است، در زمان فتحعلی شاه قاجار به جای بنای قدیمی كه یقیناً برج ساده سنگی بی پیرایه‌ای بیش نبوده، ساخته شده است.

در سال‌های اخیر نیز گنبدی مطلّا و شلجمی شكل با ساقه بسیار مرتفع و دو گلدسته مطلّا مزین به كتیبه‌های قرآنی بر فراز بقعه احداث شده است. از آثار تاریخی بقعه كه تاكنون به جای مانده سنگ قبر امامزاده مربوط به زمان قاجار و نیز دو در ورودی به حرم است كه مشتمل بر كتیبه‌هایی است به خط نستعلیق برجسته كه به دوره قاجاریه و تاریخ 1240 ق مربوط می‌شود.

نمای داخلی حرم تماماً آینه‌كاری است و به كتیبه‌های قرآنی و ادعیه با خطوط ثلث و نسخ جلی جدید تزیین یافته است؛ ضریح قدیمی بقعه چوبی و سبك معروف به جعفر بوده كه به جای آن ضریح فولادی مشبك به سبك گوی و ماسوره ساخته‌اند كه بر روی آن اشعار فارسی، كتیبه قرآنی و اسماء جلاله نقش بسته است.

در سال‌های اخیر، سازمان اوقاف به منظور توسعه، بازسازی و نیز زیباسازی آستانه مباركه امامزاده داود (ع) و محیط اطراف آن طرح جامعی تهیه كرده كه قسمت‌هایی از آن شامل استحكام سازی صحن جنوبی و بقیه طرح‌ها در دست اقدام است.

علاوه بر امكانات رفاهی موجود در شهرك امامزاده داود (ع) همچون مسافرخانه‌ها، رستوران‌ها و بازارچه كه جهت رفاه زائران تاكنون به وجود آمده، خود بقعه نیز دارای امكانات و تسهیلات رفاهی مطلوبی از قبیل زائر سرا، درمانگاه، كتابخانه، واحد فرهنگی و فروشگاه است كه در اختیار زائران مشتاق و دوستداران اهل بیت (ع) قرار دارند.

بد نیست بدانید که آب مورد نیاز منطقه و بقعه مطهر هم توسط منبع‌هایی كه در دل كوه ایجاد شده است، تأمین می‌شود و به وسیله اداره بهداشت مورد رسیدگی و نظارت قرار می‌گیرد.

اما اگر گذارتان به امامزاده داود افتاد، می‌توانید سری هم به در دره‌های مجاور امام‌زاده بزنید که در سمت مغرب و جنوب غربی آن، در آبادی‌های رندان و سنگان بقعه‌هایی به نام امام‌زاده عمادالدین پدر امام‌زاده داود و امام‌زاده علاءالدین و امام‌زاده قاسم و امام‌زاده عقیل برادران امام‌زاده داود وجود دارند.

این جاده آسفالته بوده و در واقع مسیر اصلی این امامزاده به شمار می‌رود. اما مسیر دیگری برای رسیدن به این امامزاده وجود دارد که از دره کنار رودخانه فرحزاد گذشته و بعد از طی حدود 15 کیلومتر به امامزاده داوود می‌رسد. آرامگاه امامزاده داوود در انتهای جاده کن قرار دارد که طول این جاده در حدود 25 کیلومتر است و تا حدودی خاکی و نامناسب است. اما در عوض به دلیل وجود مناظر طبیعی و دیدنی و همچنین وجود رودخانه‌ای کوچک در مسیر، این راه به صورت یکی از جذابیت‌های تفریحی شهر تهران در آمده و گردشگران زیادی از آن استفاده می‌کنند. مسیر فرحزاد به امامزاده داوود از محله فرحزاد (انتهای اتوبان یادگار امام) شروع شده و پس از حدود 4 ساعت پیاده روی با شیب ملایم در میان دره، به مسیر کوهستانی تبدیل شده و با طی حدود 2 ساعت راه در این شرایط در نهایت به امامزاده داوود منتهی می‌شود.